سکوت سرد سوختن ...

لحظه هایش پر شده از فریاد زمزمه هایی که وام دار باران بهاریست ...   کویر جنون بهار در سر دارد .. کبوتر ذهن بی پروا در دشت جنون جولان می دهد .. قفسی تنیده از ریسمان هایی که شاخه های اندیشه را قیچی سکوت می زند ... در تب روزگاران سوخته همنفس بهار گشته ای ... جویباران نگاه را به خاک های غریب می سپاری و تاریکی شبهای دلدادگی را محرم رازهایت می کنی  .. نگاه سبز آرامش را از وراء آسمان به اشک شوق  می یابی .. در غروب هایی که چتر های اندیشه ،ابهت آسمان تفکر را مهمان نگاهت می کند  کبوتر ذهن را گذری به آسمان تشنه ی کویر بده  که  خارهای خشکیده ی نگاه را امید استجابت باران دارد ... در کشاکش لحظه ها که نگاه خ سکوت سرد سوختن ......